Πέρασε κιόλας ένας χρόνος...

Αναπολώ και βασανίζομαι... άφησα να περάσει κιόλας ένας χρόνος χωρίς να γράψω. Είχα αφήσει τις σκέψεις μου παγωμένες, κενές, περιμένοντας να βρω χρόνο & διάθεση να γράψω 2 γραμμούλες μόνο. Να πω μια καλησπέρα σε όλους εσάς εδώ... Μάταια, έλλειψη χρόνου, διάθεσης στιγμών. Και; Φτάσαμε 27 Φλεβάρη του 2016, ημέρα Σάββατο να ζυγίζω τι έκανα τελικά το 2015 και εξαφανίστηκα;
Πολλά και τίποτα...
Έτσι λέω δηλαδή γιατί έδωσα όλη τη θετική ενέργεια σε ανθρώπους που πίστεψα, αγάπησα και τι εισέπραξα; Το απόλυτο τίποτα. Κέρδισα όμως σε γνώσεις, γέμισα εμπειρία αλλά και επιφύλαξη για τους επόμενους που θα βρεθούν στο διάβα μου. Κουράστηκα, πάλεψα αλλά σκλήρυνα και τολμώ να πω πως το παρελθόν κύλησε σαν νερό, το μέλλον θέλει τόλμη γιατί και αυτό βιάζεται, έρχεται, μας προσπερνά. Όλη η ζωή μας στιγμές. Καλές και κακές. Μέτριες και έντονες... Όλα Άσπρο- Μαύρο...

Βγάζεις ένταση, θυμό και περιμένεις την έκρηξη. Θες να γελάσεις, να κλάψεις, να φωνάξεις όλα ταυτόχρονα... Και ξαφνικά χαμογελάς... καλά έγραψα ΧΑΜΟΓΕΛΑΩ και χαμογελάνε και τα μάτια μου μαζί. Αφήνω τους μέτριους στη θλίψη τους και συνεχίζω.... Συνεχίζω με θάρρος, αυτοπεποίθηση, ενέργεια και όνειρα...
Ο Μάρτης μπαίνει σε λίγες μέρες και η άνοιξη μαζί. Ανανεώνω τα όνειρα μου και τη διάθεση μου.
Και το φωνάζω να το ακούω... Κάθε μέρα και καλύτερα, μόνο την υγειά μας να 'χουμε....

2015

12 Ιανουαρίου 2015

Με μία κούπα γαλλικού καφέ συντροφιά σκέφτηκα να ξεκινήσω το 1ο post του 2015. Καλημέρα λοιπόν από την παγωμένη Θεσσαλονίκη, με αέρα και κρυσταλλωμένες νυφάδες να πέφτουν από τα ξημερώματα!

Με τις σκέψεις και αναδρομές στη περασμένη χρονιά χαμογελάω και παίρνω δύναμη από τη νέα μου καθημερινότητα. Αφήνοντας πίσω μια εργασία βρέθηκα σε μία νέα, περιτριγυρισμένη από νέους συνεργάτες, με θέληση και όρεξη για δουλειά. Ένας χώρος που δημιουργήθηκε με μεράκι και βασίστηκε στα δικά μας χέρια να το γεμίσουμε. Πολλές ώρες δουλειάς κατά τη διάρκεια των εορτών που ανταμείφθηκαν με ευχαριστίες και χαμόγελα.. Και συνεχίζουμε αισιόδοξα τη νέα χρονιά το ίδιο δυναμικά. ΥΠΕΡΟΧΑ.

Γεμάτη με αναμνήσεις σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι τα λάθη της προηγούμενης χρονιάς, δίνοντας υπόσχεση στον εαυτό μου να μη τα επαναλάβω, τα λέω & τα φωνάζω δυνατά να τ'ακούσω! Ναι θα γίνω καλύτερος άνθρωπος, πιο δυνατή, πιο απαιτητική. Θα τα καταφέρω ακόμα καλύτερα. Θα χαμογελάω πιο πολύ. θα ζώ τη κάθε μέρα πιο πολύ. Θα βοηθήσω ακόμα περισσότερο με θετική ενέργεια τους ανθρώπους μου και θα κάνω παρέα μόνο με αισιόδοξους ανθρώπους. Τέρμα η γκρίνια, φτάνει η μιζέρια του δε θα τα καταφέρω ποτέ. Όλα μπορούν να συμβούν αν το πιστέψεις.

Τη καλημέρα μου λοιπόν...
Έξω έχει κρύο μα εγώ έχω ζεστή καρδιά και κανένας δε θα με αλλάξει! :)

Καλή εβδομάδα. Μαρία 

Από τους ανθρώπους δεν λείπει η δύναμη, λείπει η θέληση...

«Αυτός που έχει θέληση, δημιουργεί, και δημιουργεί πάρα πολλά. Αυτό είναι η απόδειξη πως δεν υπάρχει τίποτα ακατόρθωτο.»

Ουίλιαμ Σέξπιρ

«Τίποτα δεν είναι αδύνατο. Υπάρχουν τρόποι για να κατορθώσουμε καθετί. Κι αν έχουμε αρκετή θέληση, θα έχουμε πάντοτε αρκετά μέσα.»

Φρανσουά Ντε Λα Ροσφουκό|

«Όπου η θεληματικότητα είναι μεγάλη, οι δυσκολίες γίνονται μικρές.»

Νικολό Μακιαβέλι

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ναι έχω θέληση. 

Ναι έχω πάθος.

Ναι είμαι ικανή.

Ναι θέλω να τα καταφέρω.

Ναι έχω αξίες.

Ναι έχω ηθική.

Ναι πονάω όταν πέφτω αλλά σηκώνομαι και συνεχίζω.

Ναι θέλω να προσφέρω & να λάβω.

Ναι θέλω να δώσω αγάπη & να μου επιστραφεί.

Ναι μοιράζω απλόχερα χαμόγελα.

Παίρνω τη ζωή στα χέρια μου. Σκέφτομαι, προσπαθώ, κάνω πράξη, επιτυγχάνω τα όνειρα.

Γελάω δυνατά, αγκαλιάζω σφιχτά, μεταφέρω θετική ενέργεια, δίνω αγάπη παντού.

Αυτή είμαι και έτσι θα παραμείνω...

Σαν ένα παιδί, γιατί το παιδί μόνο δε θα σκεφτεί και θα πράξει αυθόρμητα. 

Καλό μήνα σε όλους... 

Μαρία

Η εβδομάδα που πέρασε

Μέσα σε κλίμα συγκίνησης ολοκληρώθηκε η γιορτή της επετείου της 17ης Νοέμβρη στο δημοτικό σχολείο του γιού μας. Σύντομη και περιεκτική κάλυψε όλα τα μηνύματα που μπορεί να σου προσφέρει μια τέτοια μέρα.

Τα παιδιά με το χιούμορ τους, την τσαχπινιά τους αφοσιώθηκαν στους ρόλους τους και ξέθαψαν απο το χρονοντούλαπο τις μνήμες εκείνης της μέρας. Ασφαλίτες, φοιτητές και καφετζήδες όλοι ΄ΕΝΑ.

Με περηφάνεια στο τέλος της γιορτής μικροί και μεγάλοι τραγούδησαν τον Εθνικό μας ύμνο ως φόρο τιμής προς όλους όσους θυσιάστηκαν για την Ελευθερία μας.
Μπράβο στα παιδιά της τετάρτης τάξης.

Έτσι άρχισε η εβδομάδα και ολοκληρώθηκε με πολλές σκέψεις για το μέλλον μας, σκέψεις επιβίωσης και ''αποφάσεις''. Κεφάλαια που άνοιξαν μα και έκλεισαν με αναμνήσεις. Καλές ή κακές; Εμπειρίες ζωής θα έλεγα, γνώσεις που λαβαίνεις και που δεν υπάρχει 'είσαι μεγάλος ή μικρός', πάντα βρίσκεις και θα βρίσκεις μπροστά σου προβλήματα που θέλουν λύση. Όποιος έχει τη δύναμη τα προσπερνάει βρίσκοντας λύσεις, αναζητώντας τρόπους να ξεφύγει. Θα τα καταφέρω;;; Τα κατάφερα;
Αυτά όμως θα τα αναλύσω στο επόμενο μου πόστ γιατί έχω πολλές σκέψεις να καταθέσω.

Καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε.
Μαρία

Aλλαγή διάθεσης....

Με σκέψεις τελειώνει ακόμα ένας μήνας και οι αναρτήσεις ελάχιστες... στιγμές αρκετές αλλά όχι ικανοποιητικές βλέποντας τις επιθυμίες μου. Προσπάθω κάθε στιγμή να ονειρευτώ, να δημιουργήσω, να βάλω στόχους ... έτσι τουλάχιστον ποθώ... αλλά κάποιος παίζει μαζί μου. Ανατροπές, κάθε μέρα κάτι διαφορετικό. Ε και;;;;; ξανά μπροστά προς τη δόξα τραβά! ααα όλα και όλα. Ξέρεις ποια είμαι εγώ;;; Πάμε πάλι.

Τέλη Οκτώβρη αλλαγή ώρας, χειμανιάτικη διάθεση, χωρίς τζάκι για άλλη μια χρονιά (για όλους αυτούς/αυτές που βάζετε φωτογραφίες στο facebook πφφφφ :) ) , με ικανοποίηση που έστω κατάφερα να στρώσω τα προγράμματα μας χωρίς άγχος. Διαβάσματα, σχολείο, δραστηριότητες, δουλειά, προσωπικός χρόνος. Κάτι είναι και αυτό.

Εύχομαι να ξεκλέψω πιο πολύ χρόνο να δώ τους φίλους μου, να βρώ περισσότερο χρόνο για μένα, να έρθουν τα Χριστούγεννα πιο γρήγορα να γαληνέψουν οι ψυχές των ανθρώπων.

Ίσως κάθε μέρα στέλνοντας περισσότερα χαμόγελα κάνω το κόσμο καλύτερο!
Και σας το 'πα; 7 Εβδομάδες για τα Χριστούγεννα........ ήδη χαμογελάω  να είδατε;;;

Μαρία