Τρίτη 28 Μαΐου 2013

το Τέλμα... η Νέα ΑΡΧΗ

Και οι μέρες περνάνε και οι σκέψεις πολλές...
Πώς ο καθένας στο δικό του μικρό ή μεγάλο Γολγοθά μπορεί να βγει αλώβητος...
Γολγοθάς για μένα είναι η απραξία... να κάθεσαι χωρίς να προσφέρεις αυτά που θα ήθελες πρώτα στον εαυτό σου και μετά στην οικογένεια σου.
Στιγμές μοναξιάς, στιγμές που έπρεπε να αναμετρηθείς με τους δαίμονες σου και να ξεφύγεις. Όλα είναι ένα παιχνίδι, μία ρόδα που γυρίζει αλλά χρειάζεται και λίγο σπρώξιμο ...τι κι αν είναι ανηφόρα; Θα κουραστείς ...θα κουραστείς αλλά θα ξεκινήσει η ευθεία, μία πορεία όμορφη, με ωραίες εικόνες & χαμόγελα. Εκεί απλά θα βρεις τη δύναμη και στην επόμενη στροφή θα είσαι πιο δυνατή...πιο έτοιμη για κάθε είδους δυσκολία. Έτσι αισιόδοξα, έτσι απλά.

Προβληματισμοί πολλοί όταν κάθε μας μέρα είναι πιο δύσκολη, πιο ανήσυχη. ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ !!!
Προσπαθώ...τουλάχιστον.

Μια βόλτα στη παραλία της θεσσαλονίκης, καθαρός αέρας & εικόνες.


Βαθιές ανάσες καθαρού αέρα και σκέψεων για μια νέα αρχή.Χωρίς φόβο, μόνο θάρρος.






Ανάσες...ανάσες ...ΧΑΜΟΓΕΛΟ


Κυριακή 12 Μαΐου 2013

Μανούλα Χρόνια πολλά

Δυό ματάκια σήμερα το πρωί με ξύπνησαν ανήσυχα και πονεμένα.
''Μαμά φαγουρίζομαι''.... το ένστικτο της μάνας - γιατρού έβγαλαν αμέσως το πόρισμα
--> επίσκεψη στο νοσοκομείο για διάγνωση ή είμαστε υπό απειλή ασθένειας ή απλά μια αλλεργία.

 Καλημερίζουμε και το μπαμπά μας και σε χρόνο ρεκόρ φτάσαμε στο λοιμωδών να εξεταζόμαστε από μια υπέροχη γιατρό. ''Απλά μια αλλεργία ήταν και θα περάσει''....είπε και ουφφφ έφυγε το άγχος.
Μας έδωσε ενα φαρμακάκι για μερικές μέρες και τέλος όλα καλά !!!

Δε κάναμε τίποτα άλλο σήμερα παρά σκέψεις να υποχωρήσουν και να μην εμφανιστούν πάλι γιατί θα πηγαίναμε πίσω. Ως τώρα όλα καλά πάνε και η διάθεση μας ξαναήρθε...

Και μετά μας ήρθε γιορτή της μητέρας σήμερα και δε το καταλάβαμε καθόλου, εγώ βέβαια το κατάλαβα απο το πρώτο βλέμμα με το μικρούλη και την αγωνία του. Δε με πείραξε καθόλου που δεν ετοιμάσαμε κάτι, ούτε ότι δωράκι δε πήρα... γιατί το καλύτερο δωράκι το έχω μπροστά μου, με κοιτάει, με αγκαλιάζει, με ζεσταίνει με το βλέμμα του και με ένα ''Σ'αγαπώ μανούλα'' σου χαρίζει όλο το κόσμο. Τι άλλο να θέλω;

Ευχαριστώ κάθε μέρα το θεό για το θείο αυτό δώρο που μου ήρθε με κόπο για να μου θυμίζει πόσο πολύ πρέπει να τον αγαπώ!





Να πώ χρόνια πολλά γεμάτα υγεία και στη δική μου Μανούλα....
Σ' Αγαπώ πολύ και ας μη στο δείχνω.




Και με αυτή τη συγκλονιστική εικόνα που δείχνει το κύκλο της ζωής μας σας καληνυχτώ.

Ας αναλογιστούμε τι θα προσφέρουμε...

Μαρία.

Δευτέρα 6 Μαΐου 2013

Χριστός Ανέστη

Εβδομάδα των παθών...
Εβδομάδα κατάνυξης... περισυλλογής και απολογισμών...
Εβδομάδα μακρυά από το παιδάκι μου που βρέθηκε στη Χαλκιδική στη γιαγιά του αλλά και σε αγαπημένους φίλους.
Όλη την εβδομάδα όμως είχαμε τρέξιμο να προλάβουμε τα πάντα ώστε να ανοίξουμε το σπιτικό μας να υποδεχθούμε αγαπημένους φίλους!
Δε ξεχάσαμε τα ψώνια της βαφτισιμιάς μας αλλά και η κατασκευή της λαμπάδας της.


Καλή Ανάσταση κοκώνα μου!

Να και το δωράκι μου.




Η Μ.Πέμπτη όμως είχε και το καλωσόρισμα φίλων απο την Αθήνα.. οι γνωστοί άγνωστοι ξαναχτύπησαν και επιλέξαμε να τους πάμε μιά βόλτα στο Λευκό Πύργο... και που αλλού; βόλτα με το καραβάκι στο Θερμαικό!


Ευχαριστώ πολύ τη Δήμητρα και το Διαμαντή αλλά και τα υπόλοιπα παιδιά για τη παρέα τους.
Νίκο, Γιάννη, Μάκη, Πετρούλα & Κίκα.

Και φθάσαμε στη Μ.Παρασκευή.... όπου τα τελευταία 2 χρόνια βρίσκουμε καταφύγιο στην εκκλησία της Παναγούδας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Μικρή, Ταπεινή και γαλήνια.
Εκεί τα μικρά έχουν την ευκαιρία να ντυθούν παπαδάκια και τα αγόρια μας να κρατήσουν το Σταυρό στη περιφορά του επιταφείου.





Καμάρια μου και του χρόνου με υγεία.

Μ.Σάββατο και τη μαγειρίτσα την ανέλαβε η Πετρούλα και έτσι ασχοληθήκαμε με τα αυγουλάκια μας που με την επιστροφή του Γιωργάκη στη Θεσσαλονίκη ανέλαβε την επιμέλεια τους, ξεφύγαμε απο τη Μ.Πέμπτη βέβαια αλλά χαλάλι στη χαρά του μικρού.


Ανάσταση φυσικά και πατροπαράδοτη μαγειρίτσα μετά για το στομαχάκι μας!!!!!!!


 Υπέροχη σας λέω... και το πιάτο που βλέπετε είναι απλά σαλατιέρα να καλύψουμε τις λιγούρες..
Μετά είχε ένα απολαυστικό βράδυ στο μπαλκόνι με θέα τη Θεσσαλονίκη και άπειρα μυγάκια... Καλώς μας ήρθες καλοκαιράκι. 

Σχετικά το διαλύσαμε νωρίς από τη κούραση αλλά με σκοπό η αυριανή μέρα να αρχίσει πρωί πρωί με το δέσιμο του αρνιού!

Εννοείτε 8 και κάτι είμασταν έτοιμοι. Συγχαρητήρια στο Κωστή για το υπέροχο δέσιμο αλλά και το Διαμαντή για τη πολύτιμη βοήθεια του.


Η τρελλοπαρέα την έβγαλε πάνω απο τη σούβλα περιμένοντας  τις πετσούλες.... κλασικά !!!!
Άφθονο κρασί, μπύρες, σοκόλαση και στο τέλος τεκίλες ακουλούθησαν των εδεσμάτων και του αμνοεριφίου. Πολλά γλυκά και πίτες φτιαγμένα από τη Κικα .....μα τόοοοοοοοοοσο νόστιμα!



 Και είπαμε καλοκαίρι έφθασε, σούβλισμα αρνιού με πολύ ζέστη και πισινούλα για τα παιδάκια που το διασκέδασαν απίστευτα!


Να ευχαριστήσω και τη Χαρά για το μακρινό της ταξίδι από Κύπρο για να μας γνωρίσει! Μάκη ευχαριστώ και εσένα πολύ που την έφερες στο Zebrόσπιτο μου!

Ευχαριστώ πολύ παρεάκι μου για την υπέροχη παρέα σας και λυπάμαι που τελικά δε μπορέσαμε να μαζευτούμε όλοι μα όλοι εδώ στη Θεσσαλονίκη!

Οι δρόμοι μας χωρίσανε μα οι αναμνήσεις μέσα απο τις φωτογραφίες δε θα μας αφήσει να ξεχάσουμε!

Και του χρόνου με υγεία να είμαστε ξανά μαζί!

Χριστός Ανέστη!

Μαρία.